مقایسه معیارهای خرابی اعضای ساختمان های بتن مسلح

فرایند خسارت دیدن یک عضو، طبقه ای از سازه و یا کل آنرا می توان با یک عدد بین صفر و یک مرتبط نمود. آن عدد نشانه خسارت (damage index) نامیده می شود.شاخص های خسارت ممکن بصورت محلی (فقط برای یک عضو) یا کلی (برای کل سازه ) تعریف شوند. اکثر شاخص های محلی خسارت طبیعتا تجمعی می باشند که وابستگی خسارت به دامنه و تعداد نوسان های بارگذاری را منعکس می کنند. شاخص های خسارت می توانند در برنامه ریزی بلیا برای تخمین وسعت محتمل خسارت ساختمان ها در اثر زلزله بکار روند و مسولان را قادر به پیش بینی احتمالی خسارت زلزله و تعداد تلفات و مجروحین و تعداد منازل موقتی مورد نیاز و تعدا نیروهای امدادی لازم و ... بنمایند. مدل های نشانه خسارت مختلفی توسط محققین ارائه شدند که هر کدام دارای نقاط قوت و ضعفی می باشند. در این مطالعه با استفاده از نتایج آزمایشگاهی مربوط به تعدادی ستون بتن آرمه که تحت بار سیکلیک تا مرحله انهدام رسیده اند.چهار مدل خرابی مورد بررسی قرار گرفته و میزان دقت آن ها در تعیین نقطه خرابی باهم مقایسه شده است. در مدلسازی کامپیوتری ستون ها از نرم افزار idarc سود جسته شده است. و نهایتا میزان خطای مدلسازی در محاسبه نقطه تسلیم، که از اهمیت خاصی برخوردار است، تعیین شده است.